Za dziełem świętego Józefa Sebastiana Pelczara Masonerya: jej istota, zasady, dążenia, początki, rozwój, organizacya, ceremoniał i działanie podać możemy elementy rytuału Mopsów; oto ceremonia przyjęcia brata lub siostry.

ROZDZIAŁ‎ ‎XIV.
Wyjątki‎ ‎z‎ ‎rytuału‎ ‎loży‎ ‎Mopsów‎ ‎i‎ ‎Mopsic […]

W‎ ‎loży,‎ ‎od‎ ‎wschodu‎ ‎zasiadają‎ ‎w‎ ‎krzesłach‎ ‎w.‎ ‎Mops i‎ ‎w.‎ ‎Mopsa,‎ ‎obok‎ ‎nich‎ ‎urzędnicy‎ ‎i‎ ‎urzędniczki‎ ‎parami, od‎ ‎zachodu‎ ‎Dozorca‎ ‎i‎ ‎Dozorczyni;‎ ‎na‎ ‎południu‎ ‎i‎ ‎północy Bracia‎ ‎z‎ ‎Siostrami‎ ‎bez‎ ‎ładu.‎ ‎Zamiast‎ ‎ołtarza‎ ‎stół‎ ‎zwykły, na‎ ‎nim‎ ‎szpada,‎ ‎zwierciadło‎ ‎i‎ ‎mops‎ ‎z‎ ‎kitajki‎ ‎lub‎ ‎irchy, wypchany‎ ‎watą,‎ ‎z‎ ‎ogonkiem‎ ‎podniesionym‎ ‎do‎ ‎góry.‎ ‎Na środku‎ ‎loży‎ ‎kobierzec,‎ ‎na‎ ‎nim‎ ‎namalowany‎ ‎mops,‎ ‎koło mopsa‎ ‎brama‎ ‎do‎ ‎pałacu‎ ‎miłości,‎ ‎sznur‎ ‎miłości‎ ‎jako‎ ‎symbol‎ ‎ciągu‎ ‎uciech,‎ ‎pałac‎ ‎miłości‎ ‎i‎ ‎różne‎ ‎symbole‎ ‎miłości.

Loża‎ ‎otwiera‎ ‎się‎ ‎w‎ ‎podobny‎ ‎sposób,‎ ‎jak‎ ‎w‎ ‎zwykłej‎ ‎masonii;‎ ‎przyjęcie‎ ‎mężczyzn‎ ‎i‎ ‎kobiet‎ ‎odbywa‎ ‎się‎ ‎w‎ ‎tejże‎ ‎sali w‎ ‎sposób,‎ ‎który‎ ‎tu‎ ‎ze‎ ‎współczesnego‎ ‎rękopisu‎ ‎dosłownie podajemy.

I.‎ ‎Wstęp‎ ‎do‎ ‎posłuszeństwa.‎ ‎W‎ ‎izbie‎ ‎rozmyślania‎ ‎Kandydatowi‎ ‎lub‎ ‎Kandydatce‎ ‎zawiaźą‎ ‎oczy‎ ‎i‎ ‎dla‎ ‎bezpieczeństwa‎ ‎od‎ ‎profanów,‎ ‎postawią‎ ‎przed‎ ‎drzwiami‎ ‎loży‎ ‎dwóch Braci‎ ‎Strasznych‎ ‎z‎ ‎dobytym‎ ‎orężem.

1.‎ ‎Posłuszeństwo‎ ‎w‎ ‎loży.‎ ‎Po‎ ‎zamknięciu‎ ‎drzwi‎ ‎z‎ ‎trzaskiem‎ ‎grzmotowym‎ ‎włożą‎ ‎Kandydatowi‎ ‎lub‎ ‎Kandydatce na‎ ‎ręce‎ ‎żelazne‎ ‎pęta,‎ ‎a‎ ‎na‎ ‎szyję‎ ‎obróżkę‎ ‎mosiężną‎ ‎z‎ ‎kółkiem.

2.‎ ‎Oprowadzają‎ ‎tę‎ ‎osobę‎ ‎na‎ ‎kobiercu,‎ ‎po‎ ‎rysunku sznura‎ ‎miłości,‎ ‎razy‎ ‎dziewięć,‎ ‎wśród‎ ‎zgrzytu‎ ‎zębów‎ ‎na kształt‎ ‎piekielnego‎ ‎i‎ ‎z‎ ‎brzękiem‎ ‎łańcuchów,‎ ‎jak‎ ‎kotów, jak‎ ‎psów‎ ‎wycia,‎ ‎a‎ ‎czasem‎ ‎przez‎ ‎wszystkich‎ ‎Braci‎ ‎i‎ ‎Siostry‎ ‎z‎ ‎jękiem,‎ ‎bez‎ ‎żadnej‎ ‎zgody‎ ‎w‎ ‎głosach,‎ ‎wyrażenia
śpiewem‎ ‎w‎ ‎języku‎ ‎krajowym,‎ ‎tych‎ ‎słów:‎ ‎memento‎ ‎mori. Często‎ ‎w‎ ‎tej‎ ‎podróży,‎ ‎nietylko‎ ‎Kandydatki,‎ ‎lecz‎ ‎i‎ ‎tęgiego ducha‎ ‎Kandydaci‎ ‎trzęsą‎ ‎się‎ ‎cali‎ ‎i‎ ‎pocą‎ ‎wielkiemi‎ ‎zinmemi kroplami,‎ ‎drgają‎ ‎wargami‎ ‎i‎ ‎kolanami,‎ ‎a‎ ‎nawet‎ ‎omdlewają.

3.‎ ‎Musi‎ ‎on‎ ‎lub‎ ‎ona‎ ‎wyciągnąć‎ ‎język,‎ ‎ile‎ ‎można‎ ‎najdłużej,‎ ‎który‎ ‎wziąwszy‎ ‎i‎ ‎ścisnąwszy‎ ‎palcami‎ ‎Dozorca, różnie‎ ‎na‎ ‎prawo‎ ‎i‎ ‎lewo‎ ‎obraca,‎ ‎jakby‎ ‎patrzał,‎ ‎czy‎ ‎nie‎ ‎ma gdzie‎ ‎trądu‎ ‎na‎ ‎nim.‎ ‎I‎ ‎taką‎ ‎z‎ ‎Braćmi‎ ‎pomagającymi‎ ‎zrobi tej‎ ‎osobie‎ ‎imaginacyą,‎ ‎jak‎ ‎gdyby‎ ‎język‎ ‎miał‎ ‎być‎ ‎palony gorącem‎ ‎żelazem.‎ ‎Tu‎ ‎prawdziwie‎ ‎na‎ ‎kształt‎ ‎psa‎ ‎zaskowyczy‎ ‎ona‎ ‎i‎ ‎cofnie‎ ‎się‎ ‎w‎ ‎tył,‎ ‎sądząc,‎ ‎źe‎ ‎rzeczywiście‎ ‎palą jej‎ ‎język.

4.‎ ‎Każą‎ ‎jej‎ ‎wybrać‎ ‎jedno‎ ‎z‎ ‎tego‎ ‎dwojga:‎ ‎czy‎ ‎pocałować‎ ‎w‎ ‎z...‎ ‎k‎ ‎wielkiego‎ ‎Mistrza‎ ‎czy‎ ‎pod‎ ‎ogon‎ ‎pieska mopsa?‎ ‎Takich‎ ‎użyją‎ ‎postrachów,‎ ‎iż‎ ‎w‎reszcie‎ ‎ona‎ ‎lub‎ ‎on pocałuje‎ ‎tu‎ ‎wyrażoną‎ ‎rzecz‎ ‎drugą.‎ ‎Do‎ ‎tego‎ ‎posłuszeństwa jest‎ ‎stosowany‎ ‎kopersztych.

5.‎ ‎Łańcuch,‎ ‎zdjęty‎ ‎z‎ ‎rąk,‎ ‎przyłączą‎ ‎do‎ ‎kółka‎ ‎w‎ ‎obróżce na‎ ‎szyi‎ ‎i‎ ‎ciągną‎ ‎jakby‎ ‎psa‎ ‎osobę‎ ‎próbowaną‎ ‎przed‎ ‎ołtarz (stół‎ ‎przed‎ ‎wielką‎ ‎Mopsą)‎ ‎dla‎ ‎przyrzeczenia‎ ‎sekretu‎ ‎pod
najsroższemi‎ ‎karami.

Potem‎ ‎odwiąźą‎ ‎oczy,‎ ‎czyli‎ ‎dadzą‎ ‎oświatę,‎ ‎lecz‎ ‎tak, iż‎ ‎wprzódy‎ ‎przed‎ ‎samemi‎ ‎oczyma‎ ‎cicho‎ ‎zgromadzą‎ ‎dla kandydata‎ ‎Bracia‎ ‎Mopsowie‎ ‎ostrza‎ ‎szpad,‎ ‎jakby‎ ‎mając wykłuć‎ ‎mu‎ ‎oczy,‎ ‎a‎ ‎dla‎ ‎Kandydatki,‎ ‎Siostry‎ ‎Mopsy‎ ‎zrobią toż‎ ‎samo‎ ‎z‎ ‎kolców‎ ‎grzebieni.

Na‎ ‎ostatek‎ ‎wielki‎ ‎Mops‎ ‎uczy‎ ‎hasłowania‎ ‎tej‎ ‎Franmasonii‎ ‎właściwego.‎ ‎Słow‎o‎ ‎jest:‎ ‎Mur.‎ ‎Znak‎ ‎jest‎ ‎osobliwszy:‎ ‎tak‎ ‎rękę‎ ‎prawą‎ ‎złożyć‎ ‎i‎ ‎przycisnąć‎ ‎do‎ ‎nosa‎ ‎i‎ ‎gęby, okazując‎ ‎w‎ ‎boku‎ ‎warg‎ ‎koniec‎ ‎języka,‎ ‎iżby‎ ‎to‎ ‎zrobiło‎ ‎postać‎ ‎pieska‎ ‎mopsa‎ ‎nieco‎ ‎zmordowanego.‎ ‎Mówią,‎ ‎źe‎ ‎Siostry Mopsy‎ ‎składają‎ ‎sesyonalne‎ ‎rady‎ ‎i‎ że‎ ‎naznaczyły‎ ‎wielką nagrodę‎ ‎tej‎ ‎osobie,‎ ‎któraby‎ ‎nauczyła,‎ ‎jak‎ ‎można‎ ‎zastosować‎ ‎dobrze‎ ‎do‎ ‎wdzięków‎ ‎ten‎ ‎brzydki‎ ‎znak,‎ ‎a‎ ‎mocą‎ ‎ustaw nigdy‎ ‎odmienić‎ ‎się‎ ‎nie‎ ‎mający.

2/2